- szczęścić się
- несов. безл. и 3 л. едвезти́, удава́ться, счастли́виться przest.
nie szczęści mu się w życiu — ему́ не везёт в жи́зни
we wszystkim mu się szczęści — ему́ во всём уда́ча
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
szczęścić się
Смотреть что такое "szczęścić się" в других словарях:
szczęścić — ndk VIa, szczęścićści przestarz. «darzyć kogoś szczęściem, pomyślnością, błogosławić, uszczęśliwiać» Los nam szczęścił. szczęścić się «powodzić się, wieść się; udawać się» Szczęści się komuś w życiu … Słownik języka polskiego
wieść się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Vc, wiedzie się, wiodło się {{/stl 8}}{{stl 7}} szczęścić się, powodzić się, darzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiepsko jej się wiedzie ostatnio. W interesach mu się nie wiodło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczęście odwraca się – odwróciło się [odstępuje – odstąpiło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{od kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} komuś przestaje się szczęścić, zaczyna się źle powodzić, nic się nie udaje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był pewny, że wygra, ale nagle szczęście odwróciło się od niego i przegrał wszystko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś … Słownik języka polskiego
darzyć — ndk VIb, darzyćrzę, darzyćrzysz, darz, darzyćrzył, darzyćrzony przestarz. «obdarowywać» dziś tylko w zwrotach: ◊Darzyć kogo szacunkiem, względami «mieć względy, szacunek dla kogoś» ◊Darzyć kogo przyjaźnią, sympatią, życzliwością «odnosić się do… … Słownik języka polskiego
szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… … Słownik języka polskiego
